من هنوزم معتقدم روزهای بهتر می آید ... 93 که گذشت 94 بهتر به نظر می آید... پس میشه گفت روزهای بهتر دارند می آیند ...روزهای بهتر هر چند ناچیز برای تحقق آرزوهای آدم ... اما هر روز یه فرصت جدیده... حالا صبح ها از پنجره سبزی برگ درخت ها ... بوی بهار.. خورشید ...ابرها و صدای پرنده ها را یه جور دیگه می بینم... دلم می خواد زودتر برم توی خود 94 یعنی عید و بازدیداش تموم شه و این 52 هفته که بعد از 15 روز تعطیلات..فقط 37 هفته ازش می مونه را با بهترین و بیشترین انرژی شروع کنم...
این عید شروع خوبی داشت هر چند هنوز سختی ها و دردسرهای سال قبل را داریم یدک می کشیم.. اما هرچی بود امسال بهتر به نظرم می آید...
چون مادرم از عید متنفره ..تصمیم گرفتم کمی بررسی های بیشتر انجام بدم و ببینم ایراد کجاست با توجه به مشکلاتی که برای خانواده از لحاظ مالی پیش اومده متوجه شدم مادرم دچار استرس و تشویش شده در نتیجه جستجویی تو مقالات روانشناختی خارجی کردم و چون برای خودم خیلی مفید بود و در وب فارسی هم مطلبی مناسب و کابردی درباره اش نخوندم میخوام این اطلاعات را اینجا به اشتراک بزارم...البته از آنجایی که در دسته ی سبک زندگی قرار گرفته پس قراره که رویکرد جدیدم نسبت به زندگی هم باشه یا همون تمرین + اندیشی به سبک جدید
از قضا در علم روانشناختی به حالاتی از اضطراب و تشویش و نگرانی ودلهره که همراه با بی خوابی و سردرد باشه و علت اصلی اون هم یکی از مواردی چون : فشار کاری/مالی/عاطفی و امثالهم باشه البته در سطح کمی بالاتر از معمول زندگی روزمره که همه با این دست مشکلات روبه رو میشیم میگن دچار اختلالات تطابقی یا adjustment disorders شدیم.
خوب حالا که فهمیدیم مشکل کجاست طبق معمول به دنبال درمان می گردیم...
مشکلاتی که مربوط به روان و روح می شن اصولا با دو روش درمان می شن 1-صحبت درمانی(تراپی) یا2- دارویی
اما ما قطعا نه از لحاظ فرهنگی و نه از لحاظ سطح امکانات در موقعیت تراپی شدن توسط یه تراپیست ماهر را نداریم و از آنجایی مادرم دارو درمانی را به خاطر عوارض حاصله اصلا قبول نداره پس بنابراین من باید دنبال یه راه حل بی خطر و سهل الوصول تر می گشتم که به لطف چند دست از مقالات بدستشون آوردم... و تاثیر مناسبی را دیدم
* لازم می دونم این نکته را گوشزد کنم که خود تجویزی داروهای گیاهی هم به اندازه ی داروهای شیمیایی و حتی بیشتر می تونه خطرناک باشه ...چون در این زمینه داروهای گیاهی مثل علف چای و ... وجود داره اما دوز ماده مورد نظر در مثلا یه قاشق این گیاه مشخص نیست در نتیجه به نظر می رسه که داروهای شیمیایی بهتر باشند چون دوز و عیارشون برحسب واحد مناسب در آزمایشگاه مشخص شده*
اولین راه با کمترین آسیب مقوله ایی هست به اسم Self Talk Therapy یا همون(گفتار درمانی با خود) و در این تمرین زمانی که دچار استرس و تشویش شدید این سوالات رو از خودتون بپرسین:
1- درگیر---------افکارت شدی؟نیمه پر را می بینی یا خالی را؟
2-دیدگاهی که داری درسته یا غلط؟
3-------حقیقت داره یا تنها فکری هست که تو در ذهن داری؟
4-اگر کسی در موقعیت تو چنین جملاتی را می گفت بهش چی می گفتی؟
5- صد درصد مطمئنی که دچار------هستی؟
6-چند بار تا حالا به این مرحله رسیدی؟
7--------آیندت را تحت تاثیر قرار می ده؟چقدر تحت تاثیر قرار میده ؟ آیا ارزش آسیب رسوندن به خودت را داره یا نه
8- در بدترین حال اتفاقش که می خواد بیفته چیه؟
9-حاللا گیریم که این اتفاق افتاد؟چه کاری از دستت برمی آید تا ازش جلوگیری کنی یا مشکلت را رفع کنی؟
10-قضاوتت بر پایه ی احساساتت هست با واقعیت؟
11-بین "ممکن بودن" و " قطعی بودن" تفاوت قائل شدی یا نه؟ممکن هست اینطوری که فکر می کنی هم بشه ولی احتمالش چقدره؟
12- احساست در رابط با این مشکل "ترس" هست یا "عجز" ؟
****
جاهایی که -------- هست باید مشکلی که موجب اضطراب و تشویشت میشه را یزاری.
این حالات برای کسایی که مقرارتی و منظبت هستند و با دسیپلین بزرگ شدند در مواجه با شرایط سخت بیشتر رخ می ده که دچار یاس و نامیدی می شن...ما آدم ها گاهی دنیا رو سیاه و سفید میبینیم ...اما این وسط تونال خاکستری هم هست...(اعتقاد داشتن به خاکستری تا حرف خیلی فاصله هست.)
خود این گفتاردرمانی با خود خیلی تاثیرگذاره در روند تصمیم گیری اما راکارهای جالب تری هست که اینجا می زارم و قراره جز سبک زندگیم بشه:
2- دومین راه حل انه که بعد از جواب دادن به سوال 12 با توجه به این که با کدوم مشکل دست و پنجه نرم می کنی "ترس" یا "عجز" می یای یه جدول شکل زیر درست می کنی:
|
ترتیب
اولویت
مشکل
|
موضوع مشکل
|
درجه
سحتی
|
|
|
|
|
|
|
*** درجه سختی از 10 نمره می دی
***بعد که تمام مشکلاتت را به ترتیب شناختی و اهمیتش را با درجه مشخص کردی دوباره برای هر کدووم از اون مشکلات یه جدول عین بالا درست می کنی منتهی این دفعه از 1-10 درجات سختی هر مشکل را می نویسی
3- راه حل سوم تغییر دیدگاه و ایجاد افکار + در خودت هست برای این کار نیاز به 2 تا دفترچه جیبی داریم :
رو جلد دفترچه ی اول می نویسیم: Smile Collection book کتاب مجموعه لبخندها رو دفترچه ی دوم می نویسی The Happiness Hunt (شکار شادی)
همین طور که از اسمش پیداست تو این دفترچه هر روز می یای اگه هر چیز بزرگ و کوچیکی موجب شادی و لبخندت شد و یا لبخندی از هر کسی(غریبه یا آشنا) دریافت کردی میای و یه خط راجبش می نویسی و یه شکلک لبخند جلوش می زاری (ایجوری بعد از مدتی یاد میگیری که خوشی های کوچیک زندگی را ببینی و بهشون احترام بزاری و ناخودآگاه ذهنت هم + ها رو می بینی و با خوبی ها درگیر میشه ... اونوقت در رفتارت تجدیدنظر می کنی و یا شاید خودت لبخندی به لب دیگری آوردی..
در دفترچه ی دوم هم میای 3 تا اتفاق خوب را که در روز برات اتفاق افتاده را می نویسی (این یکی می تونه خیلی ساده تر از لبخندها باشه برای مثال :می تونه این اتفاق خوب در حد یه سرچ خوب تو گوگل باشه یا شکر این که سالمی یا ...)
***از همه مهم تر حفظ این روند و حالت هست که با تمرین و ممارست مثل هر درس و چالشی تو زندگی به دست می آید..
4-
While Western psychology has typically operated under the "healthy normality" assumption which states that by their nature, humans are psychologically healthy, ACT assumes, rather, that psychological processes of a normal human mind are often destructive.[8] The core conception of ACT is that psychological suffering is usually caused by experiential avoidance, cognitive entanglement, and resulting psychological rigidity that leads to a failure to take needed behavioral steps in accord with core values. As a simple way to summarize the model, ACT views the core of many problems to be due to the concepts represented in the acronym, FEAR:
- Fusion with your thoughts
- Evaluation of experience
- Avoidance of your experience
- Reason-giving for your behavior
And the healthy alternative is to ACT:
- Accept your reactions and be present
- Choose a valued direction
- Take action
ACT commonly employs six core principles to help clients develop psychological flexibility:[8]
- Cognitive defusion: Learning methods to reduce the tendency to reify thoughts, images, emotions, and memories.
- Acceptance: Allowing thoughts to come and go without struggling with them.
- Contact with the present moment: Awareness of the here and now, experienced with openness, interest, and receptiveness.
- Observing the self: Accessing a transcendent sense of self, a continuity of consciousness which is unchanging.
- Values: Discovering what is most important to one's true self.[9]
- Committed action: Setting goals according to values and carrying them out responsibly.
