خانه

دوباره می خواهم در مورد آثار بیلی وایلدر یادداشتی بنویسم.

بیلی وایلدر این بار توانسته به کمک چارلز براکت و والتر رایش یک کمدی عاشقانه ی بسیار زیبا را به کارگردانی ارنست لوییج به نمایش بگذارد.

نینوچکا برنده ی جایزه اسکار بهترین فیلم , بهترین فیلم نامه و نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن در سال 1940شده است.

دولت روسیه سه تن از ماموران خود را یعنی آیرانوف , بولیانوف و کوبالسکی را برای فروش جواهرات دوشس سابق که دولت روسیه آنها را مصادره کرده است به پاریس اعزام می کنند ولی وقتی که به پاریس می رسند به جای اینکه به هتلی که از طرف دولت رزرو شده بروند به بهانه ی امنیت بالا به یک هتل مجلل می روند و در آنجا یکی از کارکن های دوشس سوآنا می فهمد که جواهرات نزد این سه تن است و قضیه را به دوشس اطلاع می دهد و در این بین کنت دالکو که مشاور دوشس است برای گرفتن جواهرات به بهانه ی غیر قانونی بودن این فروش این جواهرات نزد ماموران روسی می رود و آن ها را تهدید می کند که این تهدید باعث می شود مه آنها به مقامات روسی اطلاع دهدن و به همین خاطر مقامات روس زنی منضبظ را به اسم نینا ایوانوونا یاکوشوا یا همان نینوچکا را می فرستند تا به این قضیه رسیدگی کنند.

نینوچکا که یکی از وفادار ترین ماموران دولت کمونیست روسیه است وقتی که به پاریس می رسد شروع می کند به تاسف خوردن برای مردم پاریس که وقتشان را برای زندگی پوچشان تلف می کنند و راه می افتد تا درباره ی معماری و برق پاریس تحقیق کند.

در هنگام تحقیق به صورت کاملا اتفاقی با فردی آشنا می شود که کاملا رفتار های او با وی متضاد است یعنی نینوچکا کاملا خشک و بی روح ولی آن فرد کاملا آدمی شاد و خندان .

شاید در حین فیلم بیننده فکر کند که این آشنایی از روی نقشه است ولی کنت دالکو یا همان لئون نمی داند که نینوچکا مامور روسی است و وقتی از نینوچکا قضیه را میفهمد از وی روی برمیگرداند ولی لئون که عاشق نینوچکا شده به هر ترفندی می خواهد به وی نزدیک شود.

بدون شک نینوچکا یکی از :مدی های برتر سینمای جهان است که توانسته با جسارتش دولت خشک و بی روح روسیه را به تمسخر بگیرد و آن دولت را مثل یک مرداب تشبیه کند.

یکی از بامزه ترین و بهترین سکانس ها آنجایی است که لئو می خواهد نینوچکا را بخنداند و هر چقدر سعی می کند نمی تواند.

نینوچکا در یک قسمت از فیلم از کنار فروشگاهی رد می شود و کلاهی را می بیند که شبیه به قیف است و از رفقایش می پرسد این چیه و آن ها به وی توضیح می دهند که یک کلاه زنانه است و نینوچکا دوباره پاریسی ها را به تمسخر می گیرد و می گوید تمدنی که اجازه می ده زن ها چنین چیزی سرشون بذارن چظور می تونه سر پا بمونه!نه رفقا آنقدرها هم طول نمی کشد.در واقع انقدر ها طول نمی کشد که نینوچکا عاشق می شود و برای زیبا تر شدنش آن کلاه را می خرد.

کمونیست یا عشق؟

نینوچکا بر سر این دو راهی مانده است که کدام را انتخاب کند و در نهایت عشق را انتخاب می کند و از تصمیمش هم راضی است.

در فیلم شاهد خواهیم بود که حتی خود مردم روس هم این حکومت را نمی خواهند ولی از ترس چیزی نمی گویند.

به تمسخر گرفتن دولت روسیه بیشترین چیزی است که در این فیلم نصیبتان می شود.

نینوتچکا
Theatrical release poster
کارگردان	ارنست لوبیچ
تهیه‌کننده	ارنست لوبیچ
نویسنده	Melchior Lengyel والتر رایش
بازیگران	گرتا گاربو ملوین داگلاس بلا لاگوسی
موسیقی	Werner R. Heymann
فیلم‌برداری	ویلیام اچ. دانیلز
تدوین	Gene Ruggiero
توزیع‌کننده	متروی گلدوین مایر
مدت	۱۱۰ دقیقه
بودجه	۱٬۳۶۵٬۰۰۰ دلار آمریکا