مردهای زندگی من آدم های بی عرضه ای اند که جمله ی "پشت هر مرد موفق یه زن قوی و مدبر هست" را یدک می کشند...
اما تفاوت هایی هم داره مردهای زندگی من شخصیت این زنان مدبر و قوی را خرد و داغون می کنند و به سبک نمک نشناسانه ای تو نقش موفقیت شون قایم میشن و ازش شکل زره استفاده می کنند که بیا و ببین..گاهاً آدم باورش میشه که اون مدبر و مدیر اینان نه اون زن ؟
حرف های قشنگ.. دهن تو خالی.. کولی بازی و ادا /اطفار راز بقاشونه البته در نظر داشته باشین زنان این جور آدم ها با آبرو/آروم و متین هستند ؟؟؟
این مردها که عرض می کنم آروم نیستند و این رفتارها هم آرومشون نمی کنه(مشکلشون حل نمیشه)..
و دقیقاً برعکس عین یه معتاد، به این رفتارها معتادتر میشند..
معادله : هر قدر زن ها قوی تر/تنها تر/...=مردهای موفق تر /قلدرتر/مغز خالی تر/... در موردشون صدق می کنه.
واقعا نمی دونم اگه تو این معادله یه زن ضعیف بزاریم تکلیفش چی میشه؟ احتمالا یا به خاک سیاه می شینند یا علاوه به اینکه سر کوفت موفقیت های (که تازه با کمک همون زن بدست آوردن) به خود اون زن می زنند... زن قوی تبدیل به ضعیفه میشه.
بدترین قسمتش اینه که دنیا معادله نیست و حتی اگه یه معادله پیچیده ریاضی باشه ...طرفین معادله آدم ها هستند آدم هایی از پوست و خون و جون و احساس... اون وقت کی جواب این همه آسیب را می ده؟
پ.ن:
*بزرگی می گفت ورژن زن مغز خالی هم وجود داره...
*اون معادله لزوماً معادله نیست و به واقع نامعادله است
*آدم هایی که وارد زندگی مشترک میشند تمام معادلات و نامعادلات خودشون را با خودشون وارد زندگی می کنند.
*این دسته انسان ها بقیه انسان ها را قبول ندارند و عقاید دگم خودشون را چسبیدن و این مایه ی حیرت است.
